Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Εδώ Πολυτεχνείο - Μαρτυρίες

    Κλείστηκα στο Πολυτεχνείο μαζί με πολλούς         
άλλους φοιτητές. Όλοι έχουμε έναν κοινό στόχο: να αποκτήσει ξανά η Ελλάδα την ελευθερία της.
Έχουμε έναν πομπό με τον οποίο λέμε την αλήθεια και προσπαθούμε να ξεσηκώσουμε τους ανθρώπους σε όλη την Αττική. Ναι! Πρέπει όλος ο κόσμος να ξεσηκωθεί, να μαζευτεί σε διαδηλώσεις. Αλλιώς δεν πρόκειται να διώξουμε το φασίστα και όλους αυτούς που μας κυβερνάνε!
    Σήμερα είναι 17 Νοεμβρίου του 1973. Έχω σκαρφαλώσει στην καγκελόπορτα του Πολυτεχνείου. Κρατάω ένα πανό, πάνω στο οποίο γράφει: "ΘΕΛΟΥΜΕ ΒΙΒΛΙΑ"! Μαζί με τους υπόλοιπους φοιτητές φωνάζουμε συνθήματα και τραγουδάμε. Ο λαιμός μου πονάει τρομερά. Εδώ και τόσες μέρες φωνάζω. Όμως οι φωνές μας έχουν ξεσηκώσει χιλιάδες ανθρώπους που έχουν μαζευτεί γύρω από το Πολυτεχνείο και φωνάζουν μαζί μας.
   Και τότε το μεγάλο νέο: Τα τανκς πλησιάζουν το Πολυτεχνείο! Να 'τα, φάνηκαν. Φτάνουν απέναντι από το Πολυτεχνείο και σταματάνε. Εγώ μένω στη θέση μου. Δε φοβάμαι! Ένας συνεργάτης του δικτάτορα μας απειλεί. Τα χέρια μου κρατάνε σφιχτά την καγκελόπορτα. Δε φοβάμαι! Και τότε ήρθε η ώρα. Το τανκ ορμάει πάνω στην καγκελόπορτα. Δε φοβάμαι! Το τανκ ριχνει την καγκελόπορτα. 23 φοιτητές σκοτώνονται. Σκοτώνομαι κι εγώ μαζί τους. Πεθαίνω, αλλά εξακολουθώ να μη φοβάμαι!


    Μένω στην Αθήνα. Η οικονομική κρίση έχει καταστρέψει την Ελλάδα. Είναι το έτος 2011. Εδώ και 5 μήνες η μαμά μου δεν έχει δουλειά. Δε μου αρέσει η κατάσταση γύρω μου. Οι γονείς τσακώνονται για τους πολιτικούς και κάτι λεφτά.Γίνονται ένα σωρό διαδηλώσεις. Οι άνθρωποι φωνάζουν και οι αστυνόμοι ρίχνουν δακρυγόνα για να τους διώξουν. Θα ήθελα να ξαναγίνουν όλα όπως πριν. Να είναι όλοι οι άνθρωποι ευτυχισμένοι...
     Πριν διαβάσατε 2 αφηγήσεις. Την πρώτη από ένα φοιτητή του Πολυτεχνείου και η δεύτερη από ένα παιδί του σήμερα. Δεν βρίσκεται πως μοιάζουν; Το 1973 ο κόσμος ξεσηκωνόταν και ζητούσε την ελευθερία του. Το ίδιο δεν γίνεται και τώρα; Το 1973 το πέτυχαν και ξαναήρθε η δημοκρατία στη χώρα μας. Πρέπει να το πετύχουμε και τώρα. Ξεσηκωθείτε, πηγαίνετε στις διαδηλώσεις. Φέρτε στον κόσμο θάρρος, ελπίδα και αγάπη. Υπάρχουν όμως όλα αυτά; Μα και βέβαια υπάρχουν.Πρέπει μόνο να τα βρούμε και να τα ξαναφέρουμε πίσω στις καρδιές των ανθρώπων.

Από το Στ΄1: Νόρα, Μαριλέττα, Άννα-Μαρία,
Θεοδώρα, Ελένη Κρ, Ελένη Γ.
                                                                                           

2 σχόλια:

  1. Συγχαρητήρια στα παιδιά για τις πολύ "δυνατές" απόψεις τους!Μπράβο και στο δάσκαλό τους!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μπραβο σας συγχαρητηρια!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή