Σύμφωνα με στοιχεία ειδικών επιστημόνων, οι Βυζαντινοί κατανάλωναν ψάρια, λάδι, ελιές, λαχανικά, τυριά, οξύγαλα ( ξινόγαλα ή γιαούρτι), ξηρούς καρπούς, πολύ ψωμί και λιγότερο κρέας που το συνόδευαν με πολλές σάλτσες (γάρος).
Στο Βυζάντιο υπήρχε εντυπωσιακή ποικιλία κρασιών και τα ονόμαζαν ανάλογα με το χρώμα τους. Ο Κίρρος (άσπρο), ο Ρούσιος αλλά και ο Μέλας (κόκκινο), ο Ρηνίτης (ρετσίνα) καθώς και κρασιά από φρούτα.
Τα κρέατα τρώγονταν ψητά, βραστά ή παστωμένα (η έλλειψη ψυγείων δημιούργησε την ανάγκη να βρεθούν άλλοι τρόποι διατήρησής τους). Πρώτα στην προτίμησή τους ήταν το αρνίσιο και το κατσικίσιο κρέας και ακολουθούσε το χοιρινό. Με δεδομένο όμως ότι επί 180 και πλέον ημέρες το χρόνο οι Βυζαντινοί νήστευαν σκληρά, όπως όριζε η εκκλησία, μόνο για το μισό χρόνο μπορούσαν να επιλέξουν κρέατα, ψάρια και άλλες ακριβές τροφές. Πάντως το κρέας και τα ψάρια βρίσκονταν κυρίως στα τραπέζια των αυτοκρατόρων και των πλούσιων ευγενών, ενώ ο άρτος, τα λαχανικά τα όσπρια, το τυρί και το λάδι αποτελούσαν βασικές τροφές για τους φτωχούς.
Το πρώτο φαγητό της ημέρας, το "άριστον", οι Βυζαντινοί το κατανάλωναν όχι το πρωί, όπως έκαναν οι Αρχαίοι Έλληνες, αλλά το μεσημέρι. Ακολούθουσε το απογευματινό γεύμα και τέλος το βραδινό, που γινόταν πριν δύσει ο ήλιος και ήταν κατά κανόνα το πιο μεγάλο και δαπανηρό δείπνο.
Τα σκεύη ήταν πήλινα, ξύλινα ή χάλκινα. Των αυτοκρατόρων ήταν ασημένια ή χρυσά και διακοσμημένα με παραστάσεις ζώων, φυτών αλλά και με ανθρώπινες μορφές.
Τέλος ένα από τα κυριότερα και πολυαγαπημένα τους φαγητά ήταν τα επιδόρπια όπως κίτρο ψημένο με μέλι, ξερά σύκα με καρύδια, κυδωνόπαστο, μουστοκούλουρα, παστέλια κ.α.
Από τους/τις μαθητές/τριες του Στ΄2:
Μαρουσώ, Μυρτώ, Χαράλαμπος, Δημήτρης
Μαρουσώ, Μυρτώ, Χαράλαμπος, Δημήτρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου