Η ιστορία των καλικάντζαρων...

   Ο μύθος λέει πως οι καλικάντζαροι είναι μικρόσωμοι, τριχωτοί, αηδιαστικοί και κοκαλιάρηδες με πολύ μακριά χέρια. Επίσης έχουν ουρά και είναι μαυριδεροί.

Καλικάντζαρος

Καλικάντζαρος

 

 

 

   Ζουν κάτω από τη γη και με μεγάλα πριόνια, τσεκούρια ή μπαλτάδες κόβουν το μεγάλο ξύλινο στύλο που την κρατά στη θέση της. Την παραμονή των Χριστουγέννων, οι καλικάντζαροι είναι πολύ κοντά στον στόχο τους, γι' αυτό είναι πολύ χαρούμενοι. Έτσι, ανεβαίνουν πάνω στη γη για να ειρωνευτούν τους ανθρώπους, αλλά και επειδή φοβούνται μήπως πέσει η γη στο κεφάλι τους.
    Οι καλικάντζαροι, τις νύχτες, βγαίνουν από τις κρυψώνες τους και όπως είναι σβέλτοι και μικρόσωμοι, τρυπώνουν στα σπίτια από τις κλειδαρότρυπες. Στη συνέχεια βρωμίζουν τα φαγητά με τα λερωμένα χέρια τους, βουτάνε στο λάδι που έχουν οι άνθρωποι στις κατσαρόλες τους και ανακατεύουν τα πιάτα αφήνοντας τις ακαθαρσίες τους παντού.
    Η ονομασία των καλικάντζαρων προέρχετα από τις λέξεις "καλός" και "κάνθαρος" . Η αρχή των μύθων που σχετίζεται με αυτούς ξεκινάει από την αρχαιότητα. Οι αρχαίοι πίστευαν πως αν οι ψυχές έβρισκαν ανοιχτές τις πόρτες του Άδη, ανέβαιναν στον πάνω κόσμο και κυκλοφορούσαν ανεξέλεγκτες και ασυγκράτητες.

                                                   Φώτης, Αλέξανδρος. Ελένη Γ.